De Sint-Arnolduskerk in Tiegem gaat terug tot de 13e eeuw. De kerk is tegenwoordig neogotisch dankzij ingrijpende verbouwingen op het eind van de 19e eeuw. Oorspronkelijk had het gebouw ook een kerkhof die in 1961 verdween en plaats maakte voor een plein met parking.
De heilige Arnoldus of Sint Arnulfus wordt sinds het midden van de 15e eeuw vereerd en aangeroepen tegen oog- en keelziektes, kanker en als beschermer van jonge moeders. Ook in de kapel aan de Hofdries en aan de bron in het Sint-Arnolduspark wordt de heilige vereerd. Op 16 augustus gaat jaarlijks een ommegang uit ter ere van Sint-Arnoldus.
Vermoedelijk was er al sinds de 9e eeuw een bedehuis aanwezig in Tiegem, maar werd in de 13e eeuw een nieuwe kerk gebouwd met aanpassingen en herstelwerkzaamheden in de 16e en 17e eeuw. Op het eind van de 19e eeuw krijgt A. Van Assche uit Gent de opdracht een ontwerp te maken voor de vergroting van de kerk waardoor de kerk haar huidige uitzicht kreeg. De kerk wordt ingewijd op 24 augustus 1899 door Mgr. Waffelaert. De interieurdecoratie van de kerk wordt uitgevoerd door L. Bressers (Gent) ca. 1907. Tijdens de wereldoorlogen wordt de kerk zwaar beschadigd en telkens hersteld. Zo zijn de wordt schade aan het koor en bedakking hersteld onder leiding van architect L. De Munnynck in 1970 en worden de geschilderde glasramen in het koor hersteld naar een ontwerp van 1960 van Max Van Damme uit Gent. Het interieur werd ca. 1907 versierd met neogotische beschilderingen cf. oude prentbriefkaarten. In die periode werden ook glasramen van de hand van Jules Dobbelaere (Brugge) geplaatst.
Het meubilair, zoals bijvoorbeeld de 5 altaren, is hoofdzakelijk neogotisch. De kerk heeft een rijke collectie met meer dan 250 objecten. Het hoofdaltaar, zijaltaren en de preekstoelen zijn naar ontwerp van A. Van Assche uit 1897.
