Het verhaal van Tapijtsgeest
In 2019-2020 zette Zuidwest het industrieel erfgoed van de regio in de kijker. Met het project, dat de naam Tapijtsgeest kreeg, werd de boeiende sector van onder meer tapijt-, velours- en meubelstoffen in kaart gebracht. Echte textiliens zouden je vertellen dat dit textiel, waarbij opstaande draadjes in het weefsel aanwezig zijn, de naam pooltextiel droeg.
In de jaren 1950 werd Zuid-West-Vlaanderen een speler van wereldformaat in deze sector, met meer dan honderdvijftig kleine en grote bedrijven, thuiswevers en een uitgestrekt netwerk over landsgrenzen heen.
Zuidwest wou een aantal evoluties binnen de sector belichten, zowel op technisch als op sociaal vlak. Beroepen werden in kaart gebracht, van aandraaier tot zelfstandig thuiswever. Maar er was ook ruimte voor anekdotes, over reizen waar ook ter wereld, maar ook van mopjes op de werkvloer. Tradities als Weversmisdag werden geschetst en aangevuld met getuigenissen.
Met meer dan twintig interviews op de teller verzamelden we verhalen en anekdotes van thuiswevers, kartonkappers of bobijnopzetters, maar ook bij bedrijfsleiders. Hiermee zetten we ook in op het heden en de toekomst.
Vanaf eind april 2020 stond een tentoonstelling op het programma, die de vorm van een rondreizende expo aannam. Deze hield halt in verschillende gemeentes in de regio. Aanvullend werden workshops en lezingen georganiseerd. De tentoonstelling was interactief, waarbij ook ambacht en techniek gewaardeerd werd. Zo werd een regionaal verhaal met lokale aanvullingen verteld. Want een sector verweven met de regio, daar zijn we in Zuid-West-Vlaanderen trots op!
De reizende expo hield eind 2022 voor het laatst halt in Deerlijk (waar ook het startschot van de tentoonstelling in 2020 werd gegeven). Tapijtsgeest heeft de hele regio rond getrokken, en zelfs daarbuiten. Overal waar Tapijtsgeest langs ging, waren er mooie herinneringen, verhalen en reacties. Daarom is Tapijtsgeest niet helemaal verdwenen. De expo heeft plaats gemaakt voor een (gratis) uitleenaanbod.