De huidige gotische kerk ontstond nadat de voorgaande kerk in 1578 was afgebrand door de geuzen. De heropbouw startte in 1595 en de kerk werd uiteindelijk feestelijk ingehuldigd in 1626 door de bisschop van Doornik. Doorheen de jaren werden er enkele vernieuwingen en aanpassingen uitgevoerd zoals het nieuwe klokkenspel, de vernieuwde Onze-Lieve-Vrouwe Beuk en een vergroting van het koor in 1852. Bij deze uitbreiding werd ook plaats gemaakt voor drie nieuwe hoogkoorvensters naar het ontwerp van Jean-Baptiste de Bethune, wat de kerk zijn neogotisch karakter gaf. Bij aanvang van de 19e eeuw kende de westzijde van het gebouw een uitbreiding van één travee onder toezicht van Jules Carette, wat resulteerde in een grotere doopkapel en een nieuw portaal.
Door de vele veranderingen en aanpassingen aan het gebouw zijn verschillende onderdelen van het meubilair en objecten verloren gegaan. De oudste objecten van de collectie van Sint-Christoffel gaan terug naar het begin van de 17e eeuw met een set van zilveren objecten waaronder miskelken, een stralenmonstrans, wierookvat en ciborie. In het oog springend zijn twee schilderijen die door lokale schilders zijn vervaardigd. Maria van het Rozenkrans werd in 18e eeuw gemaakt door J.E.T. Coucke, en beeldt de aanbidding van de Rozenkrans door Maria, Christus en Dominicus Guzman uit. De Rozenkrans is een veel terugkerend thema dat staat voor de bescherming van de christenheid. De Kruisafneming van Serafijn Vermote werd tussen 1810 en 1830 geschilderd.
